Είμαι ενάντια στις εξαρτήσεις και κυρίως στις ψυχαναγκαστικές. Δεν μου αρέσει το κάπνισμα, όχι τόσο γιατί είναι βλαβερό αλλά επειδή το κάνεις αναγκαστικά, ψυχαναγκαστικά. Πρέπει να καπνίσεις, όπως πρέπει να φας το γλυκό, δεν θέλεις αλλά κάτι σε αναγκάζει, μια κακή συνήθεια που δεν μπορείς να της πεις όχι.
Όπως έχω ήδη πει, είμαι υπέρ των social media, καθώς ενισχύουν την επικοινωνία και δίνουν δυνατότητα σε κάθε ύπαρξη να πληροφορηθεί, να δει, να επικοινωνήσει ίσος προς ίσο. Θεωρώ όμως απαραίτητη τη συχνή πλήρη αποχή για μικρό χρονικό διάστημα και την απομάκρυνση από το κινητό και το διαδίκτυο, ως ένα προληπτικό μέσο για να μην γίνει η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ψυχαναγκαστική σε βάρος της καθημερινότητας.
Προσωπικά, αφού ένιωσα κουρασμένος από τη συνεχή επικοινωνία και αναζητώντας περισσότερη ησυχία και συγκέντρωση πέρασα ένα διάστημα χωρίς ιντερνετική παρουσία και συμμετοχή, κοιτώντας μόνο τα εντελώς απαραίτητα επαγγελματικά e-mails. Πράγματι, αυτό με βοήθησε πολύ, πήρα σημαντικές αποφάσεις και βγήκαν αρκετές καινούργιες δουλειές.
Καθώς πλοηγούμουν λοιπόν ένα πρωινό μετά από καιρό, βλέπω ότι ένας διαδικτυακός φίλος ξαφνικά έφυγε από τη ζωή, πριν από λίγες ημέρες. Ένα παιδί που κρατούσαμε επικοινωνία, που ταιριάζαμε στις απόψεις και είχαμε πολλά κοινά, κοντά στην ηλικία και με πολύ μέλλον μπροστά του, έσβησε έτσι απλά. Αναζητώντας περισσότερα και ψάχνοντας να βρω την αιτία, βλέπω ότι μου είχε στείλει μήνυμα στο facebοοκ μερικές ημέρες πριν. Το μήνυμα έλεγε, Χρήστο sos, ένα μήνυμα στο οποίο δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ, ένα μήνυμα που το είδα μια εβδομάδα αργότερα. Γεμίζει πόνο η καρδιά μου και δάκρυα τα μάτια μου. Άραγε, θα μπορούσα να κάνω κάτι; Έγινα και εγώ άλλος ένας από όλους αυτούς που χτυπάς την πόρτα και δεν σου απαντούν καν. Θέλω να πιστεύω ότι ο φίλος μου, τις τελευταίες αυτές στιγμές, δεν με παρεξήγησε, η καλή του ψυχή θα του έδωσε έναν καλό λογισμό. Θέλω να πιστεύω ότι ο γλυκός Θεός τον έχει πάρει κοντά του, ότι αναπαύτηκε και ξεκουράστηκε. Ότι συνάντησε τους Αγίους που ζωγράφιζε και τόσο αγαπούσε. Θέλω να πιστεύω ότι από εκεί ψηλά θα καταλάβει, γιατί το βάρος που έχω στην καρδιά μου είναι μεγάλο… Καλό Παράδεισο αδελφέ, αιωνία σου η μνήμη.