Είχα την επιθυμία αρκετά χρόνια τώρα να φτιαχτεί μια ομάδα από δημιουργούς που έχουν εμπνευστεί από το Άγιο Όρος.
Αν ψάξει κάποιος θα βρει πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες από διάφορα κράτη που έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους παρουσιάζοντας πραγματικά εμπνευσμένες δημιουργίες.
Πανέμορφα video, φωτογραφίες, συγγράματα, ποιήματα, ξυλόγλυπτα, ζωγραφικά έργα, ξεχωριστές αγιογραφίες κ.α.
Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε ένα video με τον τίτλο " Τρεις ημέρες στην Έρημο του Αγίου Όρους ". Για όποιον δεν το έχει δει, παρουσιάζει τη διαδρομή από τη Μέγιστη Λαύρα στην Αγία Άννα περνώντας από τη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου, τον Άγιο Νείλο, τα Καυσοκαλύβια, τα Κατουνάκια και τα Καρούλια. Αυτό που μπορεί εύκολα να διακρίνει ο θεατής, είναι η αγάπη του δημιουργού για το Άγιον Όρος και η επιθυμία του να κάνει κατάθεση ψυχής μέσα στο βίντεο αυτό. Παρουσιάζει με ένα τρόπο αληθινό, τίμιο, συγκινητικό μια από τις ομορφότερες διαδρομές του Αγίου Όρους. Είναι από τα λίγα video που σου μεταφέρουν την αίσθηση της γνήσιας ησυχαστικής ζωής. Μοναδικός ακουστικός και οπτικός συνδυασμός που μπορεί πραγματικά να δημιουργήσει ιδιαίτερα συναισθήματα στους φιλοαγειοριτες.
Προσωπικά το έχω δει και ακούσει δεκάδες φορές γιατί τα μέρη αυτά είναι τα αγαπημένα μου και προσπαθώ να τα επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ.
Ερχόμενος σε επικοινωνία με το δημιουργό και θέλοντας οπωσδήποτε να συμμετάσχει στην μικρή μας ομάδα εξεπλάγην ακόμα πιο ευχάριστα γιατί τέτοια ποιότητα ανθρώπου και χαρακτήρα συναντάς σπάνια πλέον.
Αν και μου διασαφήνισε εξαρχής πως δεν έχει καμία διάθεση για προβολή, τον έπεισα να κάνουμε μια ειλικρινή και ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου συζήτηση (διατηρώντας βέβαια, όπως μου ζήτησε, την ανωνυμία του) την οποία και σας παρουσιάζω πιστεύοντας πως αξίζει να την διαβάσετε.
Χρήστος: Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω. Όπως σας είπα έχω απολαύσει τα video σας, τα έχω ξεχωρίσει και με έχουν εμπνεύσει. Θα ήθελα να μου πείτε πως νιώθετε για την ανταπόκριση και τα καλά σχόλια που λαμβάνετε.
Λ.Α.
Για να είμαι ειλικρινής όταν έφτιαχνα τα πρώτα video, δεν περίμενα σε καμιά περίπτωση μια τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Δεν είναι μόνο ο μεγάλος αριθμός προβολών αλλά κυρίως τα πολλά σχόλια και μηνύματα που έχω δεχθεί. Είναι πραγματικά για μένα μεγάλη τιμή, χαρά και ηθική ικανοποίηση να δέχομαι τόσα πολλά θετικά σχόλια αλλά και ειλικρινείς ευχές που δείχνουν πως τα video αυτά που έφτιαξα και δημοσίευσα έχουν γίνει αφορμή συγκίνησης για αρκετούς ανθρώπους. Νιώθω πως ζεσταίνουν κάποιες καρδιές και αυτή η ζεστασιά αντανακλάται, μέσω των μηνυμάτων τους και στη δική μου ψυχή.
Δεν σας το κρύβω βέβαια πως τα καλά σχόλια που δέχομαι με κάνουν ταυτόχρονα να νιώθω λιγάκι άβολα γιατί διαισθάνομαι πως οι άνθρωποι που βλέπουν τα video μου υποθέτουν πως πίσω απ' αυτά βρίσκεται κάποιος άνθρωπος σίγουρα πιο αξιόλογος και φτασμένος πνευματικά απ' ότι είμαι εγώ στην πραγματικότητα...
Το έργο είναι σίγουρα ανώτερο από το δημιουργό ο οποίος κάνει βέβαια τον χλιαρό του αγώνα για λίγη πνευματική ανάταση αλλά προς το παρόν δεν έχει καταφέρει και πολλά πράγματα και είναι σε ένα πολύ χαμηλό επίπεδο...
Εξίσου άβολα αισθάνομαι και τώρα, καθώς δε νιώθω πως έχω κάτι σημαντικό να πω που ν’ αξίζει ώστε κάποιος να σπαταλήσει το χρόνο του για να το διαβάσει...
Εν πάσει περιπτώσει, διαισθανόμενος την καλή σας διάθεση για μια φιλική κουβέντα, δε θα ήθελα να σας την αρνηθώ...
Χρήστος: Τα video πως προέκυψαν και γιατί επιλέξατε ανώνυμα να παρουσιάσετε την δουλειά σας;
Λ.Α.
Δεν είναι πολλά χρόνια που ανακάλυψα το Άγιον Όρος. Ο καλός Θεός πάντα φροντίζει και δίνει μια τουλάχιστον ευκαιρία... Έτσι έδωσε και σε μένα την ευκαιρία να γνωρίσω το ευλογημένο αυτό μέρος. Και πραγματικά το αγάπησα πάρα πολύ. Τα video αυτά προέκυψαν λοιπόν από αληθινή αγάπη για το Άγιον Όρος αλλά δημιουργήθηκαν κυρίως με τη βοήθεια του Θεού.
Θέλησα να μεταδώσω προς ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε εκεί κάποια συναισθήματα που ένιωσα εγώ εκεί αλλά και εικόνες απ' αυτόν τον τόπο και θέλησε κι ο Θεός να με βοηθήσει να το κάνω. Αυτός ήταν ο μόνος μου στόχος, αρχίζοντας να καταπιάνομαι, για πρώτη φορά στη ζωή μου, με αυτή την ασχολία της δημιουργίας ταινιών.
Αρχικά έκανα ένα video με θέμα την ανάβαση στον Άθω. Ανεβαίνοντας προς την κορυφή του όμως ανακάλυψα την έρημο.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό μέρος κι έτσι αποφάσισα να κάνω ένα video με θέμα την έρημο. Ο Θεός τα έφερε όλα βολικά κι έτσι προέκυψε το " Τρεις ημέρες στην Έρημο του Αγίου Όρους ". Ύστερα έγιναν άλλα δύο video, ένα με θέμα την Πανήγυρη της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην κορυφή του Άθω κι ένα οδοιπορικό στα ασκητήρια του γέροντος Ιωσήφ του ησυχαστή.
Η θετική αποδοχή ενός έργου δημιουργεί πάντα ένα γλυκό συναίσθημα στο δημιουργό, το οποίο βέβαια έχω απολαύσει κι εγώ. Εκτός αυτού τρέφει τη ματαιοδοξία του αλλά αποτελεί και μια καλή ευκαιρία για μια κατά το δυνατό προβολή. Αν και όλα αυτά υπηρετούνται καλύτερα από την επώνυμη παρουσίαση ενός έργου, προσωπικά επέλεξα απ' την αρχή και συνεχίζω ακόμα, δόξα τω Θεώ, να επιδιώκω την ανωνυμία. Έτσι νιώθω καλύτερα. Στην προκειμένη περίπτωση άλλωστε σημασία έχει αποκλειστικά αυτό στο οποίο αναφέρεται το έργο και όχι ο δημιουργός του έργου.
Ανεβάζω αυτά τα video ανώνυμα και χωρίς βέβαια οποιαδήποτε επιδίωξη ή προσδοκία κάποιου οφέλους (αναγνώρισης, οικονομικού κ.λπ.). Οι ειλικρινείς, καρδιακές ευχές που δέχομαι από πολλούς αδερφούς είναι για μένα το πιο πολύτιμο δώρο και η καλύτερη ανταμοιβή για τον κόπο μου.
Χρήστος: Θεωρώ ότι μια προσεγμένη δουλειά που είναι συγχρόνως κατάθεση ψυχής είναι ομολογία για το δημιουργό. Με τα video σας αρκετοί άνθρωποι και κυρίως νέοι αποφάσισαν να επισκεφθούν το Όρος και μάλιστα να κάνουν την ίδια διαδρομή. Σας το βεβαιώνω από προσωπική μου πείρα. Πώς νιώθετε για αυτό, θα ήθελα τις σκέψεις και τα σχόλια σας.
Λ.Α.
Αλήθεια συμβαίνει αυτό; Μου ακούγεται λίγο υπερβολικό, χωρίς να θέλω να σας αμφισβητήσω. Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι πολύ που το ακούω αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν θεωρώ πως αν συνέβη κάτι τέτοιο είναι ένα δικό μου κατόρθωμα. Τα μέσα που διαθέτω και οι τεχνικές μου γνώσεις είναι ελάχιστες και από αυτή την άποψη δε θεωρώ τη δουλειά μου ιδιαιτέρως προσεγμένη. Έχει σίγουρα πολλά τεχνικά λάθη και αδυναμίες.
Αλλά και το πνευματικό μου περιεχόμενο είναι πέρα για πέρα ανεπαρκές για κάτι τέτοιο. Θα ήταν κωμικοτραγικό να αφήνω την αυταρέσκειά μου να καμαρώνει, απολαμβάνοντας αναντίρρητα τα καλά σας λόγια παρότι καταλαβαίνω πως είναι ειπωμένα με καλή διάθεση...
Χαίρομαι αν συμβαίνει αυτό που λέτε αλλά είμαι σίγουρος και να είστε σίγουρος κι εσείς πως συμβαίνει επειδή το θέμα (το Άγιον Όρος) έχει μεγάλη αξία και είναι και το θέλημα του Θεού που επιτρέπει να γίνει κάτι τέτοιο.
Και δεν ξέρω πόσο τα video ενός ταλαίπωρου, όψιμου χριστιανού μπορούν να προκαλέσουν μια τέτοια παρακίνηση αλλά είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πολλά έργα και κείμενα φωτισμένων ανθρώπων και αγιασμένων μορφών που αν τα πλησιάσει κανείς με προσοχή θα του ασκήσουν πολύ πιο τεράστια επιρροή...
Ίσως τα video έχουν ένα πλεονέκτημα που σχετίζεται με το γεγονός ότι στην εποχή μας, την εποχή της εικόνας και του internet, προτιμούμε να βλέπουμε μια ταινία από το να διαβάζουμε ένα βιβλίο.
Σε κάθε περίπτωση, το να βρίσκονται αφορμές που κάνουν ανθρώπους να θέλουν να γνωρίσουν το Άγιον Όρος και το Θεό είναι θετικό και ακόμη θετικότερο είναι όταν η γνωριμία καταλήγει σε αληθινή αγάπη και φιλότιμο, πνευματικό αγώνα. Να μην ξεχνάμε βέβαια (το πιστεύω βαθιά αυτό) πως το άνοιγμα του παράθυρου για να δούμε τον ορίζοντα είναι δώρο της αγάπης του Θεού...
Χρήστος: Η αγάπη σας για το Άγιο Όρος πως δημιουργήθηκε; Πιστεύετε ότι κάθε επίσκεψη αλλοιώνει τον άνθρωπο;
Λ.Α.
Όπως σας είπα και προηγουμένως δεν είναι πολλά χρόνια που ανακάλυψα το Άγιο Όρος. Η αφορμή ήταν ένα απ’ αυτά τα «πατρικά σκαμπιλάκια» όπως τα λέει κι ο Άγιος Παϊσιος που δίνει ο Θεός σε ανθρώπους που έχουν λοξοδρομήσει, προκειμένου να συνέλθουν λιγάκι...
Έτσι γνώρισα το περιβόλι της Παναγιάς και ήταν η περίσταση τέτοια που πραγματικά η γνωριμία αυτή δε με άφησε αδιάφορο. Ένιωσα πραγματικά σαν να ανοίγει ένα παράθυρο και να ξεπροβάλλει μπροστά μου ένας ανοιχτός ορίζοντας που μέχρι τότε δεν είχα αντιληφθεί.
Είναι σίγουρο πως κάθε επίσκεψη στο Άγιο Όρος θα μπορούσε να αλλοιώνει την ανθρώπινη ψυχή αλλά τελικά μάλλον δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Εξαρτάται και από την προδιάθεση που έχει ο κάθε επισκέπτης. Αν η προδιάθεση είναι τέτοια που να έλκει τη Θεία Χάρι (αν η καρδιά είναι ταπεινή και διψά πνευματικά) τότε πιστεύω πως η αλλοίωση έρχεται ως φυσική συνέπεια και ως δώρο Θεού.
Χρήστος: Η επαφή σας με το Άγιο Όρος σας έχει επηρεάσει πνευματικά; Σας έχει τύχει να ταξιδέψετε εσείς ή κάποιος γνωστός σας αναζητώντας βοήθεια και λύση σε κάποιο πρόβλημα;
Λ.Α.
Σίγουρα με έχει επηρεάσει και αυτό πιστεύω φαίνεται και από τα video που έφτιαξα. Το Άγιο Όρος όταν το γνωρίσεις σε έλκει. Θέλεις να ξαναβρεθείς εκεί με την πρώτη ευκαιρία. Βέβαια το να προκόψεις πνευματικά, ζώντας σ’ έναν κόσμο γεμάτο μέριμνες και πειρασμούς δεν είναι κάτι απλό και εύκολο... Απαιτείται συνεχής αγώνας... Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι είμαι ευχαριστημένος όχι μόνο απ’ την πρόοδό μου αλλά κι απ’ το μέγεθος της προσπάθειάς μου. Είναι όμως σίγουρο πως κάθε επίσκεψη στο Άγιο Όρος έχει μια θετική επίδραση μέσα μου που αληθινά τη νιώθω.
Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που επισκέπτονται το Άγιο Όρος ψάχνοντας βοήθεια ή μια λύση σε κάποιο πρόβλημα. Δεν είναι σωστό να θεωρούμε πως το Άγιο Όρος είναι το μέρος όπου κατά ένα μαγικό τρόπο, σαν σε ταινία του κινηματογράφου, θα δοθεί σε κάθε περίπτωση μια βοήθεια, μια απάντηση ή μια λύση αλλά είμαι βαθιά πεπεισμένος πως όταν μια ταπεινή ψυχή προστρέξει εκεί παρακλητικά και φιλότιμα επειδή κάτι τη βασανίζει αναζητώντας μια Θεία βοήθεια, ο καλός Θεός θα δώσει και η ψυχή θα λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται (η οποία δεν είναι απαραίτητα αυτή που νομίζει πως χρειάζεται).
Χρήστος: Σε ένα νέο άνθρωπο που έχει αμφιβολίες και απέχει από τα μυστήρια αν έπρεπε να του μιλήσετε τι θα τον συμβουλεύατε; Θα ήθελα την προσωπική σας άποψη απλά και όχι θεολογικά.
Τι να πω εγώ ο ταλαίπωρος σε έναν νέο άνθρωπο; Ούτε θεολογικά μπορώ βέβαια να μιλήσω αλλά ούτε καν και απλά συμβουλευτικά... έχω να διανύσω πολύ δρόμο ακόμη για να είμαι σε θέση να δώσω μια ωφέλιμη συμβουλή...
Υπάρχουν τόσα πολλά φωτισμένα κείμενα – διαμάντια απ’ τα οποία μπορεί να βρει ωφέλεια ένας νέος άνθρωπος. Τι να προσθέσω εγώ σ’ αυτά?
Αυτό για το οποίο θα μπορούσα να προτρέψω έναν νεότερο (μια που εγώ έχω πατήσει πια τα 47), παίρνοντας παράδειγμα κι απ’ τη δική μου περίπτωση και βλέποντας πόση προκατάληψη κατά της χριστιανικής πίστης υπάρχει γύρω-γύρω, είναι να αφήσουν, για αρχή, μια γωνία του μυαλού τους ανοιχτή στο ενδεχόμενο πως υπάρχει Θεός, Ανάσταση... να μη γυρίσουν εγωιστικά την πλάτη, αλλά να αφήσουν έστω και μια φορά την πόρτα της καρδιάς τους ανοιχτή παρακαλώντας ταπεινά και ειλικρινά το Χριστό να μπει μέσα... Αυτό είναι μια καλή αρχή... Η σωτηρία μας δεν είναι δικό μας επίτευγμα, είναι δώρο του Θεού.
Χρήστος: Να συνεχίσουμε λίγο με τους νέους, πιστεύετε ότι μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος είναι ωφέλιμη και γιατί;
Λ.Α.
Ίσως να εξαρτάται από τη διάθεση. Έχω ακούσει πολλές φορές να λέγεται «στο Άγιο Όρος θα βρει ο καθένας αυτό που ψάχνει...» εννοώντας πως αν κανείς θέλει να βρει λουλούδια, θα βρει λουλούδια κι αν θέλει να βρει αγκάθια, θα βρει αγκάθια. Σ’ ένα περιβόλι, όλα υπάρχουν θα ‘λεγε κανείς...
Για ένα είμαι σίγουρος: αν η προδιάθεση είναι καλή, η επίσκεψη θα είναι σίγουρα ωφέλιμη. Για το τι θα είναι η επίσκεψη αν η προδιάθεση είναι αδιάφορη ή και κακή δεν ξέρω γιατί ο Θεός είναι Αυτός που κανονίζει τα πράγματα... και αλίμονο αν πίστευα ότι μπορώ να προβλέψω το σχέδιο του Θεού...
Έχω ακούσει πολλές φορές, μαρτυρίες για ανθρώπους που μπήκαν στο Άγιο Όρος όχι απλώς αδιάφορα αλλά με βλάσφημη διάθεση και βγήκαν, άλλοι άνθρωποι...
Χρήστος: Θα ήθελα να κάνω μια προσωπική ερώτηση. Όλοι όσοι επισκέπτονται συστηματικά το Όρος έχουν σκεφθεί κάποια στιγμή πως θα ήταν η ζωή τους αν έμεναν μόνιμα. Εσείς είχατε ποτέ τέτοια επιθυμία;
Λ.Α.
Επειδή η ουσιαστική γνωριμία μου με το Άγιο Όρος έγινε ενώ ήμουνα ήδη παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών, δεν με απασχόλησε κάτι τέτοιο. Μπορώ να υποθέσω όμως πως για κάποιον νέο που ένιωσε, γνωρίζοντας τον τόπο αυτό, αντίστοιχα συναισθήματα μ’ αυτά που ένιωσα εγώ, μια τέτοια σκέψη ή και επιθυμία είναι πιθανό να προκύψει.
Χρήστος: Θα περιμένουμε κάτι καινούργιο στο μέλλον, ετοιμάζετε κάποιο νέο video;
Λ.Α.
Ωραία ερώτηση... Με το που δημοσιοποίησα το πρώτο video, ήδη μπήκε στο μυαλό μου να κάνω το δεύτερο κ.ο.κ. Είναι ένα «μικρόβιο» που κολλάς κι επειδή το φτωχό σου μυαλό σού λέει (βλέποντας και τις αντιδράσεις του κόσμου) πως αυτό που φτιάχνεις είναι μάλλον ωφέλιμο και προς δόξαν Θεού, θέλεις να συνεχίσεις... κι όχι μόνο θέλεις να συνεχίσεις αλλά συλλαμβάνεις και τον εαυτό σου να παθιάζεται με την ιδέα αυτή. Βέβαια αυτό είναι μια μεγάλη παγίδα που θέλει προσοχή... έχω νιώσει μερικές φορές πηγαίνοντας στο Όρος ότι άγομαι περισσότερο από τη μανία του «καλλιτέχνη» που θέλει να καταγράψει και να αφηγηθεί παρά από τον πόθο του προσκυνητή που θέλει να νιώσει και αυτό είναι πολύ κακό. Όταν έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει έτσι αποφάσισα να ηρεμήσω λιγάκι. Το να φτιάχνεις και να δημοσιοποιείς ένα video με θέμα αγιορείτικο και με διάθεση σεβασμού και αγάπης καλό είναι, αρκεί να μη γίνεται εμμονή υποκινούμενη από το προσωπικό σου θέλημα γιατί σίγουρα δεν θα αποβεί ωφέλιμο ούτε για σένα, ούτε και για τους άλλους. Αν δεν υπάρχει η ευλογία του Θεού μέσα, κακό θα κάνεις... Καλά είναι να συγκρατείς τον «παθιασμένο καλλιτέχνη» ώστε να μπορεί να αφουγκραστεί και το θέλημα του Θεού. Σκέφτομαι μερικές φορές πόσο καλή αποδοχή είχε το «Τρεις μέρες στην έρημο του Αγίου Όρους» και μου ‘ρχεται αμέσως στο νου πόσο συγκλονιστικές ήταν εκείνες οι τρεις μέρες για μένα. Πόσο δυνατά συναισθήματα είχα νιώσει, πόσο βολικά ερχόταν όλα, σαν κάτι να με οδηγούσε αποκαλύπτοντάς μου πράγματα που τότε πρωτογνώριζα. Σαν ένα ρυάκι που κυλά φυσικά και χωρίς κόπο, κυλούσαν οι στιγμές και διαδέχονταν οι εικόνες και τα περιστατικά το ένα το άλλο. Πόση γλυκιά ενέργεια... περπατούσα 12 ώρες τη μέρα, μόνος, σε άγνωστα μονοπάτια της ερήμου κι αντί να νιώθω κούραση, ένιωθα τέτοια ευλογία!!!
Αντίθετα τώρα πριν λίγο καιρό πήγα στο Όρος για να αρχίσω ένα αφιέρωμα σε έναν παππούλη και το πράγμα φαινόταν πως δεν «έβγαινε». Ενώ μάλιστα υπήρξαν άνθρωποι που προσπάθησαν με αγάπη να με βοηθήσουν... Τα πράγματα εξελισσόταν μ’ έναν τρόπο σαν μου έλεγαν δυνατά: «δεν είναι για να γίνει αυτό που έβαλες στο μυαλό σου φτωχέ ανθρωπάκο»... για ποιο λόγο δεν ξέρω, μπορεί η πνευματική μου κατάσταση, μπορεί το θέλημα του Θεού. Το συμπέρασμα όμως έβγαινε αβίαστα: δεν ήταν η ώρα αυτού που έβαλα στο μυαλό μου... κι επομένως το έβγαλα...
Μετά είναι και το άλλο: το αποτέλεσμα που θα δει ένας αδερφός στο youtube και θα αισθανθεί κάποια συναισθήματα μπορεί να απαίτησε σαν προϋπόθεση την εισβολή με την κάμερα στην ησυχαστική ζωή ενός ανθρώπου και την ψυχική του ταλαιπωρία, ζητώντας του επίμονα να υποταχθεί στο θέλημά μου επιτρέποντάς μου να καταγράψω τα λόγια του και τη ζωή του... Δεν μ’ αρέσει να το κάνω αυτό... Τι να το κάνω, να πάρω τα καλύτερα σχόλια και τις καλύτερες ευχές του κόσμου, αν έχει χρειαστεί γι’ αυτό να έχω ταλαιπωρήσει ψυχικά, ένα καλοκάγαθο γεροντάκι... Ζητώ ευγενικά λοιπόν και δεν επιμένω όταν εισπράττω άρνηση. Ούτε λόγος βέβαια για χωρίς έγκριση καταγραφή και δημοσιοποίηση. Είναι κατάπτυστο και εγκληματικό αυτό και δε θα ήθελα ποτέ να το κάνω. Αλλά δυστυχώς αυτές οι μορφές που όταν τους βλέπεις λες: «να αυτή η μορφή, αυτή η εικόνα θα έφτανε να τη δει κάποιος για να ωφεληθεί από το video μου», είναι κι εκείνες που συνήθως δεν θέλουν με κανέναν τρόπο να αποτελέσουν αντικείμενο κινηματογράφησης. Και οφείλεις να το σεβαστείς και να το αποδεχτείς αυτό...
Απαντώντας στο ερώτημά σου λοιπόν για το αν ετοιμάζω κάτι καινούργιο, όχι δεν ετοιμάζω αυτή την περίοδο. Έχω βέβαια μερικά πράγματα στο μυαλό μου αλλά θα γίνουν όταν έρθει η ώρα τους κι όταν είναι θέλημα Θεού να γίνουν, για να είναι κι ευλογημένα!
Χρήστος: Αν κάποιος φορέας εκκλησιαστικός η μη ήθελε τις υπηρεσίες σας θα δεχόσασταν;
Λ.Α.
Όπως σας είπα και προηγουμένως κάνω αυτά τα video ερασιτεχνικά και χωρίς καμία επιδίωξη οικονομικού οφέλους, στον ελεύθερο χρόνο μου, που λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Καθένα από τα video αυτά χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να ολοκληρωθεί γιατί η ενασχόληση δεν μπορεί να είναι πολύ εντατική. Δεν ξέρω, για να είμαι ειλικρινής, κατά πόσο θα είχα τη δυνατότητα – ευχέρεια να προσφέρω τέτοιου είδους υπηρεσίες οι οποίες θα απαιτούσαν αρκετό χρόνο...
Μερικές φορές, δεν σας το κρύβω, έχω σκεφτεί πόσο μεγάλη ευτυχία θα ήταν να βιοπορίζομαι κάνοντας κάτι τέτοιο που το αγαπώ τόσο πολύ... Απ’ την άλλη όμως σκέφτομαι ότι αν γινόταν εργασία και μέσο βιοπορισμού μπορεί να έχανε την ομορφιά και τη λυτρωτική επίδραση που έχει για μένα τώρα που είναι μια ερασιτεχνική απασχόληση με εντελώς ανιδιοτελές κίνητρο. Οπότε δοξάζω το Θεό που έχω δουλειά και μπορώ εκτός του να φροντίζω την οικογένειά μου, να έχω και την άνεση να πηγαίνω στο Άγιο Όρος και να φτιάχνω, όποτε προκύπτει, και κανένα βιντεάκι...
Χρήστος: Θα θέλατε να μας μεταφέρετε κάποιον ωφέλιμο λόγο που ακούσατε στο Άγιο Όρος
Λ.Α.
Είναι τόσα πολλά τα ωφέλιμα και διδακτικά που έχω ακούσει στο Άγιο Όρος, τι να πρωτοθυμηθώ... και είναι τόσο περισσότερα αυτά που έχω διαβάσει σε πολύ ωφέλιμα βιβλία που μπορεί ο καθένας εύκολα να βρει σ’ ένα κοντινό βιβλιοπωλείο χωρίς να απαιτείται να πάει μέχρι το Άγιο Όρος για να ακούσει δυο ωφέλιμες κουβέντες.
Δε θέλω να πω κάτι γιατί θα αφήσω εκτός άλλα εξίσου καλά ή και καλύτερα... Δε θα μπορούσα να τα πω και όλα... Και τελικά πιστεύω πως ο ωφέλιμος λόγος έχει να κάνει και με το ποιος τον λέει... Το ίδιο πράγμα άλλη αξία έχει να το ακούς ή να το διαβάζεις από μια αγιασμένη μορφή με «πολλά ένσημα» στον πνευματικό αγώνα κι άλλη να στο μεταφέρει ένας ανθρωπάκος κολλημένος στο τέλμα της μεταπτωτικής κατάστασης...
Χρήστος: Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και με κάθε ειλικρίνεια σας λέω ότι χάρηκα πολύ για την γνωριμία μας. Τελειώνοντας να σας εκφράσω την επιθυμία μου να έχουμε κάποια συνεργασία στο μέλλον.
Κι εγώ σας ευχαριστώ για την καλή σας διάθεση, για την επιθυμία για συνεργασία και για την εκτίμηση που μου εκφράσατε (παρότι νιώθω πως δεν την αξίζω). Θα ήθελα να επισημάνετε κατά τη δημοσίευση αυτού του διαλόγου στους φίλους που τυχόν θα τον διαβάσουν, πως πρόκειται για μια απλή φιλική κουβέντα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που έχουν μια κοινή αγάπη (αυτή για το Άγιο Όρος) κι σε καμιά περίπτωση για μια συνέντευξη, γιατί ούτε εσείς είστε δημοσιογράφος ούτε (πολύ περισσότερο) εγώ είμαι κάποιος που έχει λόγο κι έρεισμα να δίνει συνεντεύξεις.
Δείτε το βίντεο στο youtube (κλικ εδώ)!